ره‌آورد شماره 132/133 پیش‌گفتار سردبیر شعله شمس شهباز – روز شکرگزاری در امریکا

Warning: Undefined array key "tie_hide_meta" in /customers/6/0/e/rahavardjournal.org/httpd.www/wp-content/themes/sahifa/framework/parts/meta-post.php on line 3 Warning: Trying to access array offset on value of type null in /customers/6/0/e/rahavardjournal.org/httpd.www/wp-content/themes/sahifa/framework/parts/meta-post.php on line 3

پیش‌گفتار سردبیر

شعله شمس شهباز

روز شکرگزاری در امریکا

درخصوص مراسم شکرگزاری امریکاییان و این که اولین بار در چه سالی برگزار شده است شک وجود دارد ولی اغلب، تاریخ 1621 را که مهاجران هلندی برای اولین بار پس از برداشت محصولات، این مراسم را برگزار کردند، اولین جشن شکرگزاری می‌دانند. در سال 1789 جرج واشنگتن به طور رسمی اولین روز ملی شکرگزاری را پایه گذاری کرد و در سال 1863 آبراهام لینکن روز برگزاری جشن شکرگزاری را مشخص نمود و از آن پس قرار شد تا چهارمین پنجشنبه ماه نوامبر به عنوان روز شکرگزاری در امریکا جشن گرفته شود.

شکرگزاری نوعی مثبت نگری به جنبه‌های خوب و امیدوار کننده‌ی زندگی، از جمله امید، عشق، صفا، صمیمیت و رضایت از زندگی است. بر طبق قانونِ جذب  که بر کل انرژی‌های موجود در طبیعت، از تشکیل اتم گرفته تا حرکت سیارات، مسلط است، انرژی‌ها، مشابه خود را جذب می‌کنند. به دلیل همین قانون جذب است که سلول‌های موجودات زنده، اجزا و اشیای مختلف به هم متصل هستند. در زندگی نیز، قانون جذب، در تمامی افکار و احساساتمان تأثیر می‌گذارد، چون آن‌ها هم انرژی هستند. بنابراین زمانی که با خود در صلح  و آرامش هستیم و شکرگزار،  تمرکزمان بر روی چیزهایی که باعث آرامش درون هستند و خوشحالمان می‌کنند بیشتر می‌شود. این نوع تفکرات مثبت بنا بر قانون جاذبه، تنها می‌توانند انرژی مثبت را به خود جذب کنند.

امسال پس از 24 سال که از درگذشت دخترم نازک می‌گذرد، برای اولین بار روز شکرگزاری را با دوستانی که آن‌ها را از فامیل به خود نزدیک‌تر می‌دانم گذراندم. پیش از صرف غذا قرار شد هر کدام از ما بگوید شکرگزار چه هستیم. کوچک‌ترین فرد دور میز آوا نوه‌ی4 ساله‌ی دوستم بود که با شیرینی تمام گفت: شکر می‌کنم که پدر و مادر خوبی دارم، عاشق برادرم نیکا هستم و غذای به این خوشمزگی را می‌خواهم بخورم. همه خندیدند. تا نوبت به من برسد مروری کوتاه بر زندگی‌ام کردم و احساس کردم نه تنها آن روز، بلکه همه‌ی روزهای زندگی باید شکرگزار باشم که دوستان خوبی دارم، که عاشق حرفه‌ام هستم، که به دوستان عشق می‌ورزم و محبت می‌گیرم. تنها نقطه سیاهی که بر بلور شفاف زندگی‌ام سایه افکنده درد و رنجی است که هموطنان درونمرزم می‌برند. سالِ سخت و سیاهی بر هم‌میهنانم می‌گذرد، درد روی درد، شلاق بر شلاق، اعدام‌ بدونِ محاکمه، آدمکشی، مثله کردنِ بی‌گناهان! حق‌کشی‌های ناروا، بی‌رحمی طبیعت و ستمِ جابرانِ حکومت. مردمی که در سکوت فریاد می‌کنند و می‌اندیشند که شاید خدا هم  از پشیمانیِ خلقتِ چنین ستمکارانی اشگ‌هایش روان است.

******

افتخارِی دیگر برایِ بانوانِ ایرانی

میترا مفیدی

معاون سردبیر و مسئولِ بخشِ فارسیِ فصلنامه “ره‌آورد”

 

من یک زن هستم و با سرفرازی به جنسیتِ خود و دیگر زن‌هایِ ایران و دنیا می‌بالم، وقتی شیرزنی از میانِ ما در مملکتی بیگانه و توسطِ کشورِ میزبان به عنوانِ بانوئی برگزیده و توانمند به رسمیت شناخته می‌شود، جایِ افتخار هم دارد.

شعله شمسِ شهباز، سردبیرِ پرتلاشِ فصلنامه‌یِ “ره‌آورد”

از طرفِ

POWER: Professional Organization of Women of Excellence Recognized

در جایگاه بانوی برگزیده و توانمند سال 2020 قرار گرفت و لوحه زیر  به وی تقدیم گردید:

شعله شمس نه تنها سالیان دراز است که فصلنامه‌ای به تصدیقِ همگان وزین و پرمحتوی را،  که همسرش حسن شهباز بنیاد نهاد، پربار و شکوفا حفظ و حراست کرده و به انتشار می‌رساند، بلکه در بسیاری از فعالیت‌های اجتماعی نیز، فقط برای کمک به همنوع و نه برایِ دستیابی به نام و نشان، سهیم و کوشا است. در مقابل سختی‌ها و ضربه‌هایی که زندگی بر او وارد کرده پشت خم نکرده و نمی‌کند، برعکس، هر بار با قامتی افراشته‌تر برخاسته و راه را با قدم‌هایی محکم‌تر ادامه داده و می‌دهد. در حریمِ تنهائیِ زندگیِ ساده‌اشِ، بی‌هیاهو، یا مشکلاتش را حل می‌کند؛ یا با آن کنار می‌آید و در صندوقچه‌یِ قلب خود می‌نهد و قفلی بر آن می‌زند. سپس بدون توجه به آنچه در دل پنهان کرده، همچو نامش ناگهان شعله برمی‌کشد و مبارزه با مشکلات را دوباره و دوباره می‌آغازد.  ایستا نیست و خم به ابرو نمی‌آورد. همه‌ی این تجربه‌ها از او زنی ساخته است که بند بند وجودش عشق به انسان، و هدفش کمک به دیگران شده است.

من نه به خاطر این که دوست و معاونِ او هستم، بلکه به دلیلِ عنوانِ شایسته‌ای که این بانوی فرهیخته در کشورِ پهناوری چون امریکا به دست آورده، در مقابلش سر فرود می‌آورم و به وجودش که هرگز راکد و ایستا نبوده احترام می‌گذارم و افتخار می‌کنم. انتشارِ “ره‌آورد” با تمامِ مشکلاتی که دارد، از انتخاب و نوبت‌گذاریِ مطالب تا ویراستاری و نظارت بر صفحه‌بندی و به دست چاپ سپردن، تنها یکی از تلاش‌های شعله برای ارتقای فرهنگ و ادبِ سرزمینش است .

وی داوطلبانه در بنیادهای زیر یا عضو هیئت مدیره یا سرپرست افتخاری و یا عضو فعال است

ROTARY Club, B’NAI BRIT: Fred Matloob Branch, PERSIAN AMERICAN WOMEN CONFERENCE, Chair of: CYRUS the GREAT DEDICATION COMMITTEE………….

 

اعطایِ این جایزه‌یِ پرارزش به شعله شمس شهباز، حقا که شایسته و درخورِ تلاش‌هایِ پایان ناپذیرش است، برایِ این مهربانِ غیرتمند و شیردل، ایستادگی و موفقیتِ روز افزون آرزو دارم.پیشپی

Facebook Comments Box

دیدگاهتان را بنویسید